ราชาศัพท์ แปลว่า ศัพท์สำหรับพระราชา หรือศัพท์หลวงที่ใช้ในราชการ เพราะในตำราราชาศัพท์ไม่กล่าวเฉพาะพระมหากษัตริย์หรือเจ้านายเท่านั้น แต่มีกล่าวถึงคำที่ใช้สำหรับบุคคลทั่วไป เช่น ขุนนางและพระสงฆ์ การใช้ราชาศัพท์ตามที่มีหลักฐานปรากฏว่าเริ่มมีมาตั้งแต่ครั้งกรุงสุโขทัยเป็นราชธานี เท่าที่ตรวจดูในศิลาจารึกหลักที่ 1 ของพ่อขุนรามคำแหงมหาราช ไม่พบคำราชาศัพท์ จึงไม่อาจยืนยันได้ว่า ในราชสำนักกษัตริย์ไทยสมัยนั้น มีการใช้คำราชาศัพท์