เครื่องเคลือบดินเผา

งานเครื่องเคลือบดินเผา เครื่องเคลือบดินเผาเป็นมรดกทางวัฒนธรรมที่สำคัญ ของมนุษยชาติ มีความเกี่ยวข้องและสัมพันธ์กับการดำรงชีวิตของมนุษย์เรื่องมาทุกยุคทุกสมัย เครื่องเคลือบดินเผาในยุคก่อนประวัติศาสตร์ได้ค้นพบหลักฐาน บริเวณลุ่มแม่น้ำแควน้อยและแควใหญ่ จังหวัดกาญจนบุรี ต่อมามีการค้นพบภาชนะลายเขียนสีบ้านเชียง จังหวัดอุดรธานี และเครื่องเคลือบดินเผาสมัยทวารวดี ศรีวิชัย หริภุญไชย และลพบุรี
      เครื่องเคลือบดินเผาสมัยประวัติศาสตร์ชาติไทย เริ่มตั้งแต่สมัยสุโขทัย ซึ่งมีเครื่องเคลือบดินเผาที่มีชื่อเสียงมาก คือ เครื่องถ้วยชามสังคโลก ต่อมาในสมัยอยุธยาพบแหล่งเครื่องปั้นดินเผาบริเวณแม่น้ำน้อย ซึ่งเป็นแหล่งเตาเผาที่ใหญ่มาก สันนิษฐานว่ามีการผลิตเพื่อส่งออกทั้งในและนอกราชอาณาจักร และในสมัยอยุธยาตอนปลาย มีเครื่องถ้วยสำคัญเกิดขึ้น ได้แก่ เครื่องถ้วยเบญจรงค์ ซึ่งได้รับความนิยมมากจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น
      ในสมัยรัชกาลที่ 2 มีพระราชนิยมเครื่องถ้วยลายน้ำทอง เพื่อใช้ในพระอารามเป็นจำนวนมาก มีพระราชนิยมนำเครื่องเคลือบดินเผา ประดับตกแต่งสถาปัตยกรรมต่างๆ ในสมัยรัชกาลที่ 4 จนถึงรัชกาลที่ 8 เครื่องถ้วยจากยุโรปได้แพร่หลายเข้ามาในประเทศไทยมากขึ้น ความนิยมเครื่องถ้วยเบญจรงค์และลายน้ำทองจึงลดน้อยลง ปัจจุบันเครื่องเคลือบดินเผาได้วิวัฒนาการอย่างต่อเนื่องมาโดยตลอดมีการ พัฒนาสืบทอดการทำเครื่องเคลือบดินเผาทั่งทุกภาคในประเทศ