มหามนตรี,พระ.  บทละครเรื่องระเด่นลันได.  พิมพ์ครั้งที่ ๑๐.  กรุงเทพฯ : กรมศิลปากร, ๒๕๓๖.  

 

เป็นหนังสือที่แต่งขึ้นจากชีวิตจริงของขอทานคนหนึ่งชื่อ ลันได เป็นแขกมาอาศัยอยู่ใกล้โบสถ์พราหมณ์บริเวณหน้าวัดสุทัศน์เทพวราราม  โดยใช้ถ้อยคำสำนวนเหมือนบทละครเรื่องอิเหนาและใช้ราชาศัพท์ทั้งที่ตัวละครเป็นเพียงขอทานหรือสามัญชน  นับว่าเป็นเรื่องตลกขบขันที่แต่งดี  โดยประพันธ์แบบกลอนสุภาพและนำเอาถ้อยคำขบขันเข้าสอดแทรกและใช้สำนวนต่ำช้าให้สมกับตัวบทโดยผสมผสานกันได้ดี